Jovan Tatić
Rođen u Beogradu 1966. godine, poslednja tri razreda osnovne škole i prvi srednje završio je u Američkoj školi u Braziliji, gde je naučio i portugalski jezik. Zahvaljujući ocu prevodiocu, već sa 16 godina se okušao u prevođenju i nastavio njime da se bavi tokom studentskih dana sarađujući između ostalog i sa časopisom Prevod koji je izdavala „Prevodilačka radionica“ studenata Filološkog fakulteta u Beogradu. Osnovne studije završio je na Filološkom fakultetu u Beogradu, na kojem je 2021. uspešno završio master studije na grupi Jezik, književnost, kultura radom „Reforma portugalskog pravopisa kao geostrateška jezička politika“, sa prosekom 10,00.
Još u srednjoj školi se honorarno bavio konsekutivnim prevođenjem, da bi kasnije, počev od devedesetih godina HH veka radio sa nizom stranih novinara i međunarodnih organizacija, putujući po Srbiji i susednim zemljama. Od 2008. godine počinje da se bavi i simultanim prevođenjem u svim smerovima jezika koje dobro poznaje (srpski, engleski i portugalski) i do sada je prevodio na desetinama konferencija, susreta, skupova i događaja.
Od 2008. godine se u priličnoj meri posvetio i književnom prevođenju s portugalskog na srpski jezik i od tada je preveo više od 20 romana portugalskih, brazilskih, angolskih i mozambičkih autora, među kojima su Žoze Saramago, Dulse Marija Kardozo, Valter Ugo Mai, Luis Fernando Verisimo, Paulo Koeljo, Žoze Eduardo Agvaluza, Paulina Šizijane, Daniel Galera i drugi. Od 2015. godine gotovo sva književna dela prevodi zajedno s Jasminom Nešković u svojevrsnom prevodilačkom eksperimentu prevođenja „u dve glave“ koji odlično funkcioniše.
Suosnivač je i predsednik Fonda Radoje Tatić koji od 2002. svake druge godine dodeljuje nagradu za najbolji prevod s portugalskog ili španskog jezika.